Het lijkt doorgedrongen te zijn: zonder aanvaardbare vergoedingen is er straks geen sociale advocatuur meer. En daarmee is er voor heel veel mensen geen toegang tot het recht meer. Het is mooi om te zien dat er weer voor idealisme gepleit wordt. Dat hoort bij de sociale advocatuur, het is niet iets dat je er op een zuidas kantoor even bij doet. Ik hoop van harte dat de hier getoonde eensgezindheid ook na de verkiezingen blijft bestaan.
