In mediations in strafzaken staat herstel tussen partijen centraal. De Officier van Justitie en de Rechter kijken naar het resultaat namens “ons allemaal” – de maatschappij.
Heel vaak wordt gedacht dat de verdachte alleen aan mediation mee wil doen om er zelf beter van te worden. Dat zal soms best de eerste gedachte zijn, maar in de praktijk zie ik dat de verdachte heel graag wil laten zien dat hij misschien is fout gedaan heeft, maar geen “fout mens” is. Of hij vindt dat hij niet preciès datgene verkeerd deed dat justitie hem verwijt, maar hij vindt wel dat hij verantwoordelijk is voor op zijn minst een deel ervan. Daar wil men ook de verantwoordelijkheid voor nemen. Niet zelden gebeurt dat door het aanbieden van excuses. Als mediator vraag je altijd of die excuses ook aanvaard worden. Dat is bijna altijd zo.
Waar de aangever dan vaak mee zit is: waarom is hij niet eerder naar me toe gekomen om excuses te maken, waarom nu pas, in de mediation? De aangever lijkt het dan een beetje onoprecht te vinden dat “zo laat pas” verontschuldigingen komen. Het antwoord is héél vaak: ik wilde wel maar het is me afgeraden. Soms raadt de politie het af, omdat die niet weet of het slachtoffer zo snel na de gebeurtenis al zin heeft in contact. Als advocaat heb ik het ook wel afgeraden, als ik te horen kreeg dat het slachtoffer bang was voor mijn cliënt. Dan wil je het niet erger maken. Als mediator denk je: wat zonde!
Gelukkig zijn de meeste mensen in staat om een oprecht excuus te herkennen en te accepteren, ook als het later dan gewenst komt.
Wat tegenwoordig ook niet meehelpt is dat de adresgegevens van de aangever (het slachtoffer) niet meer bekend zijn, die staan niet meer in de aangifte en in het proces-verbaal. De bedoeling daarvan is om de privacy van het slachtoffer te beschermen, op zich een mooie gedachte. Alleen: dan kunnen de excuses helemaal niet meer worden overgebracht buiten de officiële kanalen! Met als gevolg wat hierboven beschreven wordt: aangevers die in hun verwachtingen teleurgesteld zijn, door verdachten die alleen maar dachten het goede te doen. Mijn voorstel: vraag aan de aangevers of ze open staan voor contact met de verdachte, en op welke manier zij dan bereikt willen worden.
Tegelijkertijd laat het bovenstaande zien hoe belangrijk het is om, als partijen er voor open staan, zo snel mogelijk de mediation te laten plaatsvinden.
Hozzászólások